Zapasy są to aktywa przeznaczone do sprzedaży w toku zwykłej działalności gospodarczej, będące w trakcie produkcji przeznaczonej na sprzedaż lub materiały i surowce zużywane w procesie produkcyjnym lub w trakcie świadczenia usług.
Składniki zapasów są wyceniane według cen nabycia lub kosztu wytworzenia nie wyższych jednak od ich wartości netto możliwych do uzyskania na dzień bilansowy. Wartość rozchodu zapasów ustala się z zastosowaniem metody średniej ważonej.
Cena nabycia to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzania do obrotu, łącznie z kosztami transportu, załadunku, wyładunku, a obniżona o rabaty, upusty i inne podobne zmniejszenia i odzyski. Wyroby gotowe, półprodukty i produkcja w toku wyceniane są według kosztu wytworzenia obejmującego uzasadnioną część stałych kosztów pośrednich produkcji, wyliczoną przy założeniu normalnego wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.
Możliwa do uzyskania cena sprzedaży netto jest różnicą pomiędzy szacowaną ceną sprzedaży dokonywaną w toku działalności gospodarczej, pomniejszoną o rabaty i upusty, a szacowanymi kosztami wykończenia i kosztami niezbędnymi do doprowadzenia sprzedaży do skutku.
Odpisy aktualizujące wartość zapasów ujmowane są w rachunku zysków i strat w pozycji „koszt własny sprzedaży”. Natomiast odwrócenie odpisu aktualizującego wartość zapasów ujmowane jest jako zmniejszenie kosztu własnego sprzedaży.
2.16.1.Prawa do emisji CO
Otrzymane nieodpłatnie uprawnienia do emisji ujmuje się początkowo jako zapasy, w korespondencji z przychodami przyszłych okresów (dotacja według MSR 20), w wartości godziwej ustalonej na dzień ich zarejestrowania w odpowiednich rejestrach.
W przypadku braku rejestracji uprawnień za dany okres w rejestrach, Grupa ujmuje jako pozostałe należności, w korespondencji z przychodami przyszłych okresów, spodziewany należny przydział darmowych uprawnień do emisji CO2 oszacowany jako iloczyn oczekiwanego przydziału na dany rok i wartości godziwej uprawnień na dzień bilansowy.
Zakupione prawa do emisji są ujmowane według ceny nabycia.
Rezerwy wynikające z emisji zanieczyszczeń do powietrza są ujmowane jako koszt własny sprzedaży i wyceniane następująco:
- jeżeli Grupa posiada ilość praw wystarczającą do pokrycia swojego zobowiązania wynikającego z emisji: jako iloczyn ilości praw niezbędnych do umorzenia w związku z dokonaną emisją oraz jednostkowego kosztu praw do emisji posiadanych przez Grupę oraz należnych na dzień bilansowy. Skonsolidowany koszt uprawnień dla pokrycia szacowanej emisji jest obliczany według metody średniej ważonej,
- jeżeli Grupa nie posiada ilości praw wystarczającej do pokrycia swojego zobowiązania wynikającego z emisji: jako iloczyn ilości praw posiadanych przez Grupę oraz należnych na dzień bilansowy oraz jednostkowego kosztu tych praw, powiększony o wartość godziwą brakujących praw do emisji.
Rozliczenie dotacji z tytułu przyznanych i należnych praw do emisji ujmuje się jako pomniejszenie kosztu własnego sprzedaży w proporcji zrealizowanej emisji CO2 w okresie sprawozdawczym do planowanej emisji rocznej.
Otrzymane i nabyte uprawnienia do emisji podlegają umorzeniu w ciężar wartości utworzonej rezerwy w momencie zarejestrowania w rejestrze umorzenia odpowiedniej ilości uprawnień niezbędnych do pokrycia emisji za poprzedni okres.
Sprzedaż praw do emisji ujmowana jest jako przychody ze sprzedaży. Rozchód tych praw jest ujmowany według metody średniej ważonej jako koszt własny sprzedaży. Dodatkowo, w przypadku sprzedaży praw przyznanych nieodpłatnie, rozliczana jest odpowiednia część dotacji ujętej w przychodach przyszłych okresów.